|
یه‌کێ ئه‌یگێڕایه‌وه:
له سه‌ربازی‌دا، ئێمه‌یان برده مه‌یدانی تیر، هه‌مومان چه‌کمان پێ بو
و ده‌بو خاڵی ناو نیشانه‌کان بئه‌نگێوین. یه‌کێ له سه‌ربازه‌کان
ریه‌ک له دوای یه‌ک ته‌قه‌ی
ده‌کرد و بۆ متفه‌رکیش بوبێ، ته‌نانه‌ت یه‌ک نیشانه‌ی نه‌پێکابو جا چ
بگا به خاڵی نێو نیشانه. چاودێر، ئه‌فسه‌رێکی زۆر توڕه بو، هات و وتی
:"ئه‌وه چاو له کوێ ده‌که‌ی؟ تفه‌نگه‌که‌تم ده‌یه!" سه‌رباز تفه‌نگی
دایه و ئه‌فسه‌ر ده‌ستی کرد به ته‌قه. ئه‌ویش خه‌رابتر له
سه‌ربازه‌که‌ی لێ قه‌ومابو. ئێمه هه‌مومان چاومان لێ ده‌کرد. به
قه‌ڵسیه‌وه تفه‌نگه‌که‌ی دایه ده‌ست سه‌رباز و وتی :"چاوت لێ بو؟
ئه‌تۆ ئاوا ته‌قه‌ت ده‌کرد!! هێندێک وریاتر به!!".
خوا وه‌ت‌حه‌سێنێ، ڕوی له لایه‌ک کرد و به که‌سی نه‌ووت چۆن گولله
بهاوێ.
|