زاخاوی مێشک

ده‌گێڕنه‌وه:
خزمه‌تکاری نوێی یه‌کێ له‌و مه‌سئولانه‌ی خه‌ڵک لێی توڕه‌ن، چو بۆ دیو‌ی مه‌سئول و وتی:
قوربان! له‌و ده‌مه‌ی دا خه‌وتبوی، زه‌لامێک بۆ دیده‌نیت هاتبو.
-          کێ بو؟ ناوی چ بو؟
-          نازانم قوربان.
-          نه‌یگوت ده‌گه‌ڕێته‌وه یان نه؟
-          نه قوربان!
-          په‌یامێک، قسه‌یه‌ک، هیچی نه‌گوت تا پێم بڵێی؟
-          ناوه‌الله.
-          بێ و نه‌بێ ئه‌و که‌ره، براکه‌م بووه!
-          ئای ده‌م خۆش، خۆیه‌تی، زۆر شێوه‌ی خۆتی ئه‌‌دا!!!