زاخاوی مێشک

جارێک له ئاوایی "عه‌نبار"- عه‌نبار گوندێکه له موکریان- فه‌قێیه‌کان شه‌وی جێژن ئه‌چنه لای (حاجی برایم ئاغا)ی عه‌نبار بۆ ڕۆن و برینجی جێژن. ئه‌ویش هیچیان ناداتێ، به ناهومێدی ئه‌گه‌ڕێنه‌وه و قسه‌که بۆ (مه‌ڵا شه‌فیع)ی مامۆستایان – که مدرسی عه‌نبار بو- ئه‌گێڕنه‌وه. ئه‌ویش ئه‌ڵێ:"وا نابێ، بچن پێی بڵێن ئاغا! برینج و ڕۆنی جێژنمان ئه‌ده‌یتێ خۆمان لێ بنێین یا خود بێین له دیوه‌خان نانی جێژن بخۆیین؟ ئیتر ئه‌و ڕێگه‌ی سێهه‌می لا نییه به دڵی خۆتان به‌ڕێتان ئه‌کا"
ئه‌مانیش ئه‌چن و دائه‌نیشن. ئاغا ئه‌ڵێ :"ها، چیه دیسان به‌رۆکتان گرتمه‌وه؟" ئه‌وانیش ئه‌ڵێن:"ئاغا ئه‌وه سبه‌ینێ جه‌ژنه، گۆشت و ڕۆن و برینجمان ئه‌ده‌یتێ خۆمان له حوجره لێی بنێین یا خود بێین له دیوه‌خان نانی جێژن بخۆیین؟"
ئاغاش ئه‌ڵێ :"په‌ککو، خۆ ڕێگه‌یه‌کی تر بۆ پیاو ناهێڵنه‌وه! ها ها! کاره‌که‌ر و خزمه‌تکارم بۆ ڕاگرتون، کاره که‌ر و خزمه‌تکار!! بچن، بچن ڕۆن و برینج و که‌ڵه‌شێرێکیان بده‌نێ با خۆیان لێ بنێن و به قوزه‌ڵقورتی که‌ن، لایان وایه خزمه‌تکاری ئه‌وانم!!"