KOORD
 

زاخاوی مێشک

 
 


ده‌گێڕنه‌وه: به تۆپ و ته‌یاره و خۆمپاره و هێزێکی زۆر، هێرشی توند کرابو سه‌ر ناوچه‌یه‌کی ڕۆژهه‌ڵاتی کوردستان. یه‌کێ له فه‌رمانده هێزه‌کان(که باری خوێنده‌واری کز بو)، نامه‌یه‌ک ده‌داته پێشمه‌رگه‌یه‌ک و ده‌ڵێ به مه‌سئول مه‌ققه‌ڕی بگه‌یێنه. نامه به حاڵه حاڵ ده‌گاته مه‌ققه‌ڕ و کاکی مه‌سئول ده‌یکاته‌وه ده‌بینێ نوسراوه :"ئه‌و قڕه خڕه"!!  خوایه‌ ئه‌وه چی‌یه؟ مه‌به‌ست چی‌یه؟ تێ ناگا. هه‌ر به پێشمه‌رگه‌که‌دا وه‌ڵام ده‌نێرێ:"به‌داخه‌وه له نوسراوه ڕه‌مزیه‌که‌تان نه‌گه‌ییشتم. ئه‌گه‌ر زه‌حمه‌ت نه‌بێ بۆم بنوسه‌وه مه‌به‌ستتان چی‌ بوه؟". ئه‌وه تۆپ بارانیشه و که‌س ئاگای له که‌س نی‌یه و ڕێگاش پڕ خه‌ته‌ر و دوره.  پێشمه‌رگه‌، په‌یام به فه‌رمانده ده‌گه‌یێنێ. فه‌رمانده‌ش توڕه ده‌بێ و ده‌ڵێ :"ڕه‌مز و مه‌مزی چی؟" نامه ده‌نوسێ و ده‌ینێرێته‌وه. که ده‌کرێته‌وه نوسراوه:"ئه‌و قڕه خڕه!!". کاکی مه‌سئول وه‌ڵام ده‌نێرێ:" ببوره، دیسان تێ نه‌گه‌یشتم. مه‌به‌ست چی‌یه هه‌ر به قسه پێم بگه‌یه‌نن." پێشمه‌رگه ده‌ڕواته‌وه و په‌یام وه‌رده‌گرێ و ده‌گه‌ڕێته‌وه. په‌یام ئه‌وه بو:" ئه‌و مه‌قه‌ڕه‌ی خڕ که‌نه‌وه"!!!