KOORD
 

زاخاوی مێشک

 
 


کاک شه‌فیقی شێخ‌محه‌ممه‌دی ده‌یگێڕاوه:
ده‌ڵێن مه‌مه‌ندئاغای شه‌ختانێ، بانگی نیوه‌ڕۆ، ده‌چێته ئاوده‌ستی مزگه‌وتی هه‌باس ئاغای.
سه‌ر به هه‌ر ئاوده‌ستێک دا ده‌کا، ده‌بینێ هه‌مو پڕن. ئه‌ی خوایه چ بکا؟ ته‌نگاو! وه‌ک قاز ئه‌و لاق ئه‌و لاقێ ده‌کا. سه‌ر له ئاوده‌ستێک ده‌نێ (ئه‌و کاته‌ی ئاوده‌سته‌کان سه‌ر ئاواڵه بون و گه‌وره) و تکا له کابرایه‌کی نێو ئاوده‌ست ده‌کا و ده‌ڵێ:"بێم ده‌گه‌ڵت دانیشم؟"
 کابراش سه‌ر هه‌ڵدێنێ و ده‌ڵێ:"شه‌رمێ ناکه‌ی؟ بڕۆ  ئه‌ولای بابم!"
- کاکه  بۆ بڕۆم؟ به خاتری خوای ته‌نگاوم، با ده‌گه‌ڵت دانیشم.
- نابێ نه.
- بابه بۆ نابێ؟ پشت له یه‌کتر ده‌که‌یین داده‌نیشین.
- نابێ.
- بۆ خاتری خوای، به خۆمی داده‌که‌م.
- ده‌ی باشه وه‌ره دانیشه.
وه‌الله داده‌نیشێ و پشت له یه‌کتر ده‌که‌ن و کاره‌که‌یان ته‌واو ده‌بێ. مه‌مه‌ند ئاغا ده‌ڵێ:"کاکه، له به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌و چاکه‌ت ده‌گه‌ڵ کردوم، ئه‌تۆ ئاویان پێداکه ئه‌من هه‌ردوکیان ده‌شۆمه‌وه!!"