KOORD
 

زاخاوی مێشک

 
 


مه‌لا ساڵحی ته‌ڕه‌مار(پیاوێکی زۆر به ناوبانگ بو)، له ڕه‌زه هه‌نجیره‌که‌یا ته‌نیا یه‌ک هه‌نجیری گه‌یشتو ئه‌دۆزێته‌وه. گورج به‌رچنه‌یه‌ک ئه‌هێنێ هه‌تا نیوه‌ی گه‌ڵای تێ ئه‌کا. ئینجا هه‌نجیره‌که له ناو گه‌ڵاکه‌دا دائه‌نێو و له‌سه‌ریشه‌وه هه‌تا به‌رچنه پڕ ئه‌بێ، گه‌ڵای تێ ئه‌کا و ئه‌یگرێ به کۆڵیه‌وه به دیاری ئه‌یبا بۆ "سلێمان پاشا".
وا ڕی که‌وتبو پاشاش هه‌رچی پیاوماقوڵ و گه‌وره‌ی بابانه له لای دانیشتبون. پاشا ئه‌ڵێ: "مه‌لا! ئه‌وه چیه به کۆڵته‌وه؟" مه‌لا ئه‌ڵێ:" قوربان هه‌نجیره، نۆبه‌ره‌م بۆ هێناوی." پاشا ئه‌ڵێ :"به‌خێر بێی، هه‌ڵیپچڕه با هه‌ر یه‌که دانه‌یه‌کی لێ بخۆین، نۆبه‌ره به له‌زه‌ته.

مه‌لا به‌رچنه هه‌ڵئه‌پچڕێ هه‌ر گه‌ڵا ده‌ردێنێ، تا ئاخری تاقه هه‌نجیرێک به ده‌ستیه‌وه ئه‌گرێ. ئه‌ڵێ :" فه‌رمو!!". پاشا ئه‌ڵێ:"مه‌لا من ئه‌وه چی لێ بکه‌م؟" مه‌لا هه‌نجیره‌که جوان جوان پاک ئه‌کا و ئه‌یخاته ده‌میه‌وه و ئه‌یخوا و ئه‌ڵێ :"پاشا ئاوای لێ بکه!" پاشا قاقا ده‌ست ئه‌کا به پێکه‌نین و ئه‌ڵێ:"سه‌د قڕان هه‌قی هه‌نجیره‌که‌ و سه‌د قڕان هه‌قی خواردنه‌که‌ی بده‌ن به مه‌لا!"